Doktor Pierdante Piccioni gönülsüz bir zaman yolcusu. 2013'te geçirdiği trafik kazasında beynine aldığı hasarın ardından ömrünün 12 yılı tamamen hafızasından silindi.

BBC Türkçe'de yer alan habere göre, Kazanın ertesi günü hastanede uyandığında yılın 2001 olduğunu düşündü ve eşi ile yetişkin çocuklarını tanımıyordu. Şoktan ve artık doktorluk yapamamaktan sersemlemiş halde olan Piccioni, geçmişteki halini bulmaya çalıştı. Binlerce e-postayı inceleyen, yakınlarının Pier diye seslendiği Piccioni karanlık bir yanı olduğunu keşfetti. Yaşadıkları o kadar olağanüstüydü ki, vurulan ve Pier gibi hafızasının 12 yılını kaybeden genç bir doktorun hikayesini anlatan İtalyan yapımı bir televizyon dizisine ilham verdi. 

Pier, 31 Mayıs 2013'te bilincini geri kazandı. İtalya'nın Lodi kentindeki bir hastanenin acil servisinde bulunan bir yataktaydı. "İlk gördüğüm şey beyaz bir ışıktı ve bu da iş arkadaşlarımın beni kazadan sonra götürdüğü acil servisin ışıklarıydı. Altı saat boyunca komadaydım ve uyandığımda sadece çalışma arkadaşlarımın gözlerini gördüm. 

"Bana 'Bugünün tarihi ne?' diye sorduklarında beş ya da altı saniye düşündüm ve 'Bugün 25 Ekim 2001' yanıtını verdim.” Sonra elindeki iPad'e bir şeyler yazan bir çalışma arkadaşını gördü. Bu cihaz 2001'de yoktu. O zaman telefonlar bile sadece arama yapabiliyor, kısa mesaj gönderebiliyor ve temel haber güncellemelerini alabiliyordu. Fakat asıl büyük sürpriz daha yaşanmamıştı.

"Bana 'Eşini görmek istiyor musun?' diye sordular. "Tabii ki eşimi görmek istiyorum" dedim. "Ve kendimce eşimin odaya 12 yıl önceki haliyle girmesini bekledim. Fakat gördüğüm kadın eşime değil, ona benzeyen bir başka kadın gibi görünüyordu. Çok fazla kırışıklığı vardı.” Pier aynı zamanda, çocuklarının büyüyüp birer yetişkine dönüşmeleriyle de başa çıkmak zorundaydı. "Onlara 'Kimsiniz, benim çocuklarım nerede?' diye sordum. Çünkü oğullarım olduğuna inanmamıştım.” Daha sonra eşim kötü haberi verdi. Çok sağlıklı olduğunu sandığı annesi üç yıl önce ölmüştü. "Uyandığımda 53 yaşında olduğumu sandım. Gün ilerledikçe aslında 65 yaşında olduğumu fark ettim.” 

Pier, hafızasından silinen 12 yılda neler yaşandığına dair kanıtlara bakarken, bu süreçte hep iyi bir insan olmadığını gördüğünde şoke oldu. "Arkadaşlarıma, çalışma arkadaşlarıma, eşime nasıl bir insan olduğumu sordum. İyi miydim, kötü müydüm?” "İş arkadaşlarım bana acil servisin başına geçtiğimde altımda 230 civarında kişinin çalıştığını söyledi.” Pier için "alçaklar prensi" diye rahatsız edici bir lakapları vardı. Pier, buna inanmasının imkansız olduğunu, çünkü geçmişte kötü bir insan olduğunu hiç düşünmediğini anlatıyor. "Bana 'Çok, çok karanlık bir insandın. Çok güçlüydün ama başkalarına karşı çok zorbaydın' dediler.” 

Pier'in kayıp yılları

Pier, hatırlamadığı yıllar içinde dünyanın nasıl değiştiğini ve gerçek kimliğini de yaptığı yazışmalarla öğrendi. "Bütün e-postaları okudum. 76 binden fazla vardı. Kim olduğumu anlamaya çalışıyordum. Bazı e-postalarda kötü bir insan, kötü bir lider ve sert bir insan gördüm.” Pier, çalışma arkadaşlarının kendisine anlattıklarının doğru olduğunu tespit ettiğini söylüyor ve "E-postaları okuduğumda çok çok üzüldüm" diyor Sonra da Pier, daha iyi bir insan olmaya karar verdi. "Günlük tutmaya başladım. Ne hissettiğimi, önemli de önemsiz de olsa yazdım" diyor. "Yanlış zamandaki yanlış bir insandım. Bu benim dönemim değildi. "Anlamadığım bir dünyada yabancı biri gibiydim. Kendimi yalnız hissettim. Kimsenin beni anlamadığını düşündüm.” Pier, karanlık bir döneme girmişti.

"Uzun süre yalnız hissettim. Annem öldüğü için, çocuklarım da ölmüş gibi hissettim. "Yani neden yaşamaya devam etmeliydim? O anlarda intiharı düşündüm, çünkü bu benim dünyam değildi.” Fakat Pier, kendisini bu olumsuz düşüncelerden kurtaracak bir yol buldu. 

Yeniden aşık olmak 

Pier, hafızasının 12 yılına mal olan trafik kazasından önce günde 15-16 saat çalışıyordu. Eşi, acil servisin başına geldiğinden bu yana eve pek uğramadığını söyledi. "Bana 'Metresin mi var yoksa metreslerin mi bilmiyorum. Çünkü çok işkoliksin' dedi.” Pier, kısa süren komasının ardından eşine yeniden aşık olduğunu fark ettikten sonra, koca rolünü yeniden hatırladığını anlatıyor. "Eşim odadan çıktıktan sonra ardından baktım. Yeniden aşık olmuş gibi hissettim. Müthiş bir histi.” Eşi kendisine, hatırladığı insan olmadığını hissettiğini söyledi. "Sanırım ben eşimi, eşimle aldattığımı söyleyebilecek tek insanım. Çünkü başka bir insandı ve ona yeniden aşık oldum.” Pier, yaşadığı yeni gerçekliğin aydınlık ve umut dolu olduğunu söylüyor. "Sadece kişisel yolculuğumdan değil, dünya çapında yeni, güzel hatıralar yaşamaktan gurur duyuyorum. "Benim düsturum bu."